Zelf heb ik er even over gedaan voordat ik het doorhad: broers en zussen rouwen ook.
Ik vond het zoveel erger voor anderen dat mijn zus was overleden dat ik mijzelf vaak vergat. Mijn neefje was immers zijn moeder kwijt. En mijn ouders, die waren hun oudste kind kwijt. En mijn zwager, die was zijn vrouw kwijt. Dat wat ik zelf voelde, dat was minder belangrijk. Vond ik zelf.
Het was er natuurlijk toch, dat missen. En zoals jullie inmiddels weten schreef ik er ’s avonds en ’s nachts regelmatig korte stukjes over voor mijzelf. Langzamerhand groeide het gevoel dat mijn rouw er ook mocht zijn. En zondag 22 september las ik zelfs één van mijn verhalen voor tijdens de ikjesmarathon van ILFU International Literature Festival Utrecht.
Want broers en zussen rouwen ook.
Dat voorlezen was best wel spannend. Het is ik iets waar ik het liefst hard voor wegren. Heel onhandig want ik wil wel mijn verhaal vertellen. Daarom hielp trainer, coach en theatermaker Welmoed de Graaf mij op een bijzondere manier. Niet door eindeloos te oefenen en mij op mijn houding te wijzen. Maar door naar me te kijken, te luisteren, mij uit te leggen wat er gebeurt in mijn hoofd, mij te laten voelen hoe mijn spieren en adem samenwerken of elkaar juist tegenwerken. Toen ik dat snapte en toepaste lukte het om mijn verhaal voor te lezen. Wat een overwinning! Dank Welmoed.
Ik ben benieuwd wat jullie van het resultaat vinden? En ik vraag me af: hanteer jij ook, misschien wel onbewust, een rouwhierarchie? Laat je het me hieronder weten?
Luister hier nog een ander verhaal uit Zoeken naar Zus.
Het ‘ikje’ is trouwens nog te lezen tot en met 5 oktober 2024 op het Centraal Station in Utrecht in de expositie van de Ikjesmarathon.
Wil je meer weten
En op de hoogte blijven?
Meld je aan;
je ontvangt dan de nieuwe berichten in je mailbox.
Over wie, wat en waarom kun je
hier meer lezen.
Jenny Lindhout werkt als illustrator en grafisch vormgever. Ben je nieuwsgierig?
Kijk dan op haar website.
Broers en zussen rouwen ook
Zelf heb ik er even over gedaan voordat ik het doorhad: broers en zussen rouwen ook.
Ik vond het zoveel erger voor anderen dat mijn zus was overleden dat ik mijzelf vaak vergat. Mijn neefje was immers zijn moeder kwijt. En mijn ouders, die waren hun oudste kind kwijt. En mijn zwager, die was zijn vrouw kwijt. Dat wat ik zelf voelde, dat was minder belangrijk. Vond ik zelf.
Het was er natuurlijk toch, dat missen. En zoals jullie inmiddels weten schreef ik er ’s avonds en ’s nachts regelmatig korte stukjes over voor mijzelf. Langzamerhand groeide het gevoel dat mijn rouw er ook mocht zijn. En zondag 22 september las ik zelfs één van mijn verhalen voor tijdens de ikjesmarathon van ILFU International Literature Festival Utrecht.
Want broers en zussen rouwen ook.
Dat voorlezen was best wel spannend. Het is ik iets waar ik het liefst hard voor wegren. Heel onhandig want ik wil wel mijn verhaal vertellen. Daarom hielp trainer, coach en theatermaker Welmoed de Graaf mij op een bijzondere manier. Niet door eindeloos te oefenen en mij op mijn houding te wijzen. Maar door naar me te kijken, te luisteren, mij uit te leggen wat er gebeurt in mijn hoofd, mij te laten voelen hoe mijn spieren en adem samenwerken of elkaar juist tegenwerken. Toen ik dat snapte en toepaste lukte het om mijn verhaal voor te lezen. Wat een overwinning! Dank Welmoed.
Ik ben benieuwd wat jullie van het resultaat vinden? En ik vraag me af: hanteer jij ook, misschien wel onbewust, een rouwhierarchie? Laat je het me hieronder weten?
Luister hier nog een ander verhaal uit Zoeken naar Zus.
Het ‘ikje’ is trouwens nog te lezen tot en met 5 oktober 2024 op het Centraal Station in Utrecht in de expositie van de Ikjesmarathon.
Wil je meer weten
En op de hoogte blijven? Meld je aan; je ontvangt dan de nieuwe berichten in je mailbox.
Over wie, wat en waarom kun je hier meer lezen.
Jenny Lindhout werkt als illustrator en grafisch vormgever. Ben je nieuwsgierig? Kijk dan op haar website.